1. විප‍්‍රවාසී සමාජ කණ්ඩායම්, එහෙමත් නැත්නම් ඩයසපෝරාව මුහුණදෙන ගැටළු පිළිබඳව ඔබ ශ‍්‍රී ලංකාවේ සමාජ දේශපාලනික සන්දර්භය කියවා ගැනීමට මේ ඔස්සේ උත්සාහ කරනවාද?
උතුරු කොරියාව වැනි රටවල් අතළොස්සක හැර ලෝකයේ ජනවාර්ගික ප‍්‍රජාවන් 250ක් පමණ කැනඩාව, එංගලන්තය, ඔස්ටේ‍්‍රලියාව ඇමෙරිකාව, ප‍්‍රංශය වැනි රටවල ජීවත් වෙනවා. රටවල් වශයෙන් ගත්තොත් 153ක් පමණ. ලංකාවේ සමාජ ආර්ථික සංස්කෘතික හා දේශපාලන වශයෙන් සැලකිය යුතු බලපෑමක් අවරදිග රටවල ජීවත්වන විශාල ඩයසපෝරාව විසින් සිදුකරනවා. විසිවන සියවසේ මහා දේශපාලන කැළඹිල්ල ලෙස සැලකිය හැකි උතුරු නැගෙනහිර ජනවාර්ගික කැරැල්ල දීර්ඝ කාලයක් ඇඳුණේ මේ ශ‍්‍රී ලාංකික ඩයසපෝරාවේ උදව් උපකාරද සහිතව. ලංකාව ¥පතක්. එහෙත් දහනව වන ශතවර්ෂයේ සිටම මේ ¥පත ලෝකයට යා වුණේ ස්ථිර හා තාවකාලික ඩයසපෝරාව නිසා. උදාහරණයක් වශයෙන් වාමාංශික ව්‍යාපාරය ලංකාවට ගෙන ආවේ පිටරට කලක් ජීවත් වූ එවැනි විප‍්‍රවාසී පිරිස්. මගේ පියාසර සමය නවකතාවේ කැපී පෙනෙන තේමාව වන 2022 අරගලය සඳහා ශ‍්‍රී ලාංකික ඩයසපෝරාව ආශිර්වාද කළා. එය ජාත්‍යන්තරකරණය කිරීමට සක‍්‍රිය මැදිහත් වීමක් ඔවුන්ගෙන් ඉටුවුණා. නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් ඉගෙනුම ලබා තම නෑසියන් ලංකාවේ තනිකර දමා පැමිණි ඔවුනට ලංකාව ගැන ඇති හැඟීම සුළුපටු නැහැ. ඒක වෙනම ආකාරයක දේශපේ‍්‍රමයක්. බටහිර ජීවත් වන විප‍්‍රවාසීන් සාපේක්ෂ සුරක්ෂිත ජීවිතයක් ගතකරන බව ඇත්ත. එහෙත් ඉන් බොහෝ දෙනා ලෝක දෙකක ජීවත් වෙන්නේ. මමද ඇතුළුව. මම පියාසර සමය තුළ ඩයසපෝරාව යොදාගත්තේ ජීවිතය, නිදහස, දේශපාලනය ,පේ‍්‍රමය ආදි කාරණා පිළිබඳ සන්සන්දනාත්මක ප‍්‍රවේශයකින්.
2. අරගල ඉතිහාසය වගේම ඔබට, ඔබ ඇතුළේ තියෙන අරගලයත් පියාසර සමය නවකතාව නිර්මාණය කිරීමට නිර්මාණාවේෂය සපයා ඇතැයි මට හිතෙනවා.
මම විශ්වාෂ කරන්නේ විසිවෙනි සියවස පුරාත් අප ගෙවා දමන විසි එක්වන සියවසේ මුල් කාර්තුව තුළත් ඇතිවූ ධනාත්මක දේශපාලන නැගිටීම 2022 අරගලය කියලයි. එවැන්නක් මගේ ජීවිත කාලය තුළ දකින්නට ලැබීම මගේ භාග්‍යයක්. ඉනික්බිති එහි ප‍්‍රථිපලයත් මා දශක හතරක් පමණ දේශපාලනිකව නිරතව සිටි ව්‍යාපෘතියේ මල්ඵල ගැන්වීමක් ලෙසයි මම දකින්නේ. මේ වෙනස දක්වා රට තල්ලූ කරමින් ප‍්‍රපාතයට හෙළුෑ ප‍්‍රභූ, නිර්ප‍්‍රභූ ප‍්‍රමුඛ බලවේගයන්ගේ නියෝජනයක් පියාසර සමය තුළ තිබෙනවා. මේ පැරණි නියෝජනය මෙතෙක් රට පාලනය කළේ මහජනයාගේ හයියෙන්. ඒ ‘ජනතාව’ ඉලක්ක කරගෙන, අපේ බුද්ධිමය සමාජයෙන් බ්‍රෙෂ්ට්ගේ කියමනක් නිතර උච්චාරණය වුණා. ‘අපි පාලකයන් වෙනස් කරන්නට උත්සාහ නොකර අලූත් ජනතාවක් පත්කර ගනිමු කියලා.’ ඒත් ඒ සිද්ධාන්තයම අනාථ කරමින් ජනතාවම ඉස්සර වෙලා පැරණි පාලනය වෙනස් කරලා නව පාලකයන් පත් කළා.’ අන්න ඒ වෙනස තුල තිබුණු රසායනය නවකතාව තුල ගැබ්වී තියෙනවා කියලා මට හිතෙනවා.
3. ප‍්‍රධාන චරිත හතරක් තිබුනත් මූලික වශයෙන් මෙහි චරිත දෙකක් ඔබ කතාවේ ධාරණාව ගොඩනැංවීමට යොදාගන්නවා කියලයි මට හිතෙන්නේ. චමත්ට අරගල ආභාෂයක් තියෙනවා. මිලංකාගේ පරිසරය ඊට වෙනස්. එකිනෙකට වෙනස් තත්ත්ව තුලනය කර ප‍්‍රබන්ධගත කිරීම පහසු නොවන්නට ඇති.?
මම චමත් අයත් පංතියට අයත් කෙනෙක්. ඒ පංතියේ හැසිරීම මට ආගන්තුක නැහැ. එහෙත් අහම්බ කාරකයක් ලෙස මිලංකා අයත් සමාජය සමීපව ඇසුරු කරන්නත් හදාරන්නත් මට පුලූවන් වුණා. ඒ සඳහා ප‍්‍රවේශ මාර්ග කිහිපයක් තිබුණා. මූලික පාර වැටෙන්නේ මම සම්බන්ධ පැරණි වාමාංශික ව්‍යාපාරය හරහා. මාර්ග ආයතනය වැනි ආයතනවල කළ රැකියා, මාණ්ඩලික ශ්‍රේණියේ නිලධාරියෙකු ලෙස කළ රජයේ රැකියා, සමීපව දේශපාලනයේ ඉහළ තන්ත‍්‍රය දැන හ\ුනා ගැනීම මේ සඳහා උපයෝගී වෙන්න ඇති. චමත් හා මිලංකාගේ පේ‍්‍රම සම්බන්ධය ලංකාවේ නම් මේ සම්මජාතියට සිදුවන එකක් නෙවේ. ඕනෑ නම් මිලංකාගේ ලිංගික වහලෙකුගේ භූමිකාවක් චමත්ට තියෙන්න ඉඩ තිබුණා. ඒවා ඕනෑ තරම් ලංකාවේ තියෙනවා. ඊට වඩා නින්නාද නගන පේ‍්‍රමයකට ඉඩක් නැහැ. එවැනි පතිරූප දේශයක් නෙවේ ලංකාව. මිලංකා සම්ප‍්‍රදායික පවුල් ජීවිතයේ රීතීන් දැනුවත්ව බිඳදමනවා. එහෙත් එයට අදාළ තර්කය සකසා දෙන්නේ ඔහුගේ සැමියා විසින්මයි. මිලංකා තමා වෙනුවෙන් තමන්ගේම සදාචාරයක් නිර්මාණය කරගන්නවා. සියලූ මානවීය සම්පත් අහිමි ගැහැණියක් වන්නට ඇය සූදානම් නෑ. ඒ සඳහා ඇය ශක්තිය ගන්නේ ඈ අයත් පංතියේ ශක්තියෙන්. මම පංති සමාජයේ සීමාවන් ඉක්මවා ගිය පේ‍්‍රමනීය ජීවිතයක් විශ්වාෂ කරන කෙනෙක්. මගේ ඒ අධ්‍යාත්මය මේ ප‍්‍රබන්ධකරණයට පහසුකම් සැපයූවා.
4. මිලංකාගේ චරිතය ඔබ ගොඩනංවන්නේ ඉතා ප‍්‍රවේශමෙන්. ඒ ස්ත‍්‍රී පරමාදර්ශයේ බහුවිධ ස්වරූප ගැන අවධානයෙන් කියලා මම කිව්වොත්?
වෙන්න පුළුවන්. මගේ සමීප මිනිස් ඇසුරු හා ඇගයීම් ගොඩනැගෙන්නේ කිසියම් හෘදයංගම බවක් සමඟ. ඒ හෘදයංගම බව ඇතිවීමට ඔහු හෝ ඇය කිසියම් හර පද්ධතියක් නඩත්තු කළ යුතුයි. මිලංකා විශාල ලැබීම් සම්භාරයක් සහ නොලැබීම් සම්භාරයක් සහිත ගැහැණියක්. වෙනත් බොහෝ ගැහැණුන්්ට මෙන් නොව තමන්ගේ මව තමන්ට කළ අහිමි කිරීම ගැන වෛර කරන්නත්, තමන්ට ලබා දුන් අසීමිත හිමිකම් ගැන පෙරලා සිය මවට ආදරය කරන්නත් එකවිට සිදුවන ගැහැණියක්. ලංකාව පසුගිය ආසන්න දශක කිහිපයේ බිඳවැටීමේ ප‍්‍රධාන කාර්යභාරයක් විශ්වවිද්‍යාල විසින් ඉටුකර ඇති බව මම විශ්වාස කරනවා. එම හරයාත්මකවත් සදාචාරාත්මකවත් බිඳවැටීම චෛත්‍යයක කොත බිඳවැටීමක් හා සමානයි. එහෙත් පියසීලී විජේගුණසිංහ, ආචාර්ය කුමාරි ජයවර්ධන වැනි කාන්තාවෝ මේ නරක තත්වයන් යටතේ වුනත් ඒ ගුරු භූමිකාව මනාව ඉටු කළා. මට එවැනි කාන්තාවන් පමණක් නොව සමහර ගුරුවරුන්ද මිලංකා නම් පරමාදර්ශී කථිකාචාර්යවරිය නිර්මාණයකර ගැනීමට උපකාර වුණා. මිලංකා වැනි ජීවිතයේ සුසංවාදය වෙනුවෙන් මිහිරි උත්සාහයක යෙදෙන ගැහැණුන් මට අනන්තවත් මුණගැසී තිබෙනවා.
2. අරගල ඉතිහාසය වගේම ඔබට, ඔබ ඇතුළේ තියෙන අරගලයත් පියාසර සමය නවකතාව නිර්මාණය කිරීමට නිර්මාණාවේෂය සපයා ඇතැයි මට හිතෙනවා.
මම විශ්වාෂ කරන්නේ විසිවෙනි සියවස පුරාත් අප ගෙවා දමන විසි එක්වන සියවසේ මුල් කාර්තුව තුළත් ඇතිවූ ධනාත්මක දේශපාලන නැගිටීම 2022 අරගලය කියලයි. එවැන්නක් මගේ ජීවිත කාලය තුළ දකින්නට ලැබීම මගේ භාග්‍යයක්. ඉනික්බිති එහි ප‍්‍රථිපලයත් මා දශක හතරක් පමණ දේශපාලනිකව නිරතව සිටි ව්‍යාපෘතියේ මල්ඵල ගැන්වීමක් ලෙසයි මම දකින්නේ. මේ වෙනස දක්වා රට තල්ලූ කරමින් ප‍්‍රපාතයට හෙළුෑ ප‍්‍රභූ, නිර්ප‍්‍රභූ ප‍්‍රමුඛ බලවේගයන්ගේ නියෝජනයක් පියාසර සමය තුළ තිබෙනවා. මේ පැරණි නියෝජනය මෙතෙක් රට පාලනය කළේ මහජනයාගේ හයියෙන්. ඒ ‘ජනතාව’ ඉලක්ක කරගෙන, අපේ බුද්ධිමය සමාජයෙන් බ්‍රෙෂ්ට්ගේ කියමනක් නිතර උච්චාරණය වුණා. ‘අපි පාලකයන් වෙනස් කරන්නට උත්සාහ නොකර අලූත් ජනතාවක් පත්කර ගනිමු කියලා.’ ඒත් ඒ සිද්ධාන්තයම අනාථ කරමින් ජනතාවම ඉස්සර වෙලා පැරණි පාලනය වෙනස් කරලා නව පාලකයන් පත් කළා.’ අන්න ඒ වෙනස තුල තිබුණු රසායනය නවකතාව තුල ගැබ්වී තියෙනවා කියලා මට හිතෙනවා.
3. ප‍්‍රධාන චරිත හතරක් තිබුනත් මූලික වශයෙන් මෙහි චරිත දෙකක් ඔබ කතාවේ ධාරණාව ගොඩනැංවීමට යොදාගන්නවා කියලයි මට හිතෙන්නේ. චමත්ට අරගල ආභාෂයක් තියෙනවා. මිලංකාගේ පරිසරය ඊට වෙනස්. එකිනෙකට වෙනස් තත්ත්ව තුලනය කර ප‍්‍රබන්ධගත කිරීම පහසු නොවන්නට ඇති.?
මම චමත් අයත් පංතියට අයත් කෙනෙක්. ඒ පංතියේ හැසිරීම මට ආගන්තුක නැහැ. එහෙත් අහම්බ කාරකයක් ලෙස මිලංකා අයත් සමාජය සමීපව ඇසුරු කරන්නත් හදාරන්නත් මට පුලූවන් වුණා. ඒ සඳහා ප‍්‍රවේශ මාර්ග කිහිපයක් තිබුණා. මූලික පාර වැටෙන්නේ මම සම්බන්ධ පැරණි වාමාංශික ව්‍යාපාරය හරහා. මාර්ග ආයතනය වැනි ආයතනවල කළ රැකියා, මාණ්ඩලික ශ්‍රේණියේ නිලධාරියෙකු ලෙස කළ රජයේ රැකියා, සමීපව දේශපාලනයේ ඉහළ තන්ත‍්‍රය දැන හ\ුනා ගැනීම මේ සඳහා උපයෝගී වෙන්න ඇති. චමත් හා මිලංකාගේ පේ‍්‍රම සම්බන්ධය ලංකාවේ නම් මේ සම්මජාතියට සිදුවන එකක් නෙවේ. ඕනෑ නම් මිලංකාගේ ලිංගික වහලෙකුගේ භූමිකාවක් චමත්ට තියෙන්න ඉඩ තිබුණා. ඒවා ඕනෑ තරම් ලංකාවේ තියෙනවා. ඊට වඩා නින්නාද නගන පේ‍්‍රමයකට ඉඩක් නැහැ. එවැනි පතිරූප දේශයක් නෙවේ ලංකාව. මිලංකා සම්ප‍්‍රදායික පවුල් ජීවිතයේ රීතීන් දැනුවත්ව බිඳදමනවා. එහෙත් එයට අදාළ තර්කය සකසා දෙන්නේ ඔහුගේ සැමියා විසින්මයි. මිලංකා තමා වෙනුවෙන් තමන්ගේම සදාචාරයක් නිර්මාණය කරගන්නවා. සියලූ මානවීය සම්පත් අහිමි ගැහැණියක් වන්නට ඇය සූදානම් නෑ. ඒ සඳහා ඇය ශක්තිය ගන්නේ ඈ අයත් පංතියේ ශක්තියෙන්. මම පංති සමාජයේ සීමාවන් ඉක්මවා ගිය පේ‍්‍රමනීය ජීවිතයක් විශ්වාෂ කරන කෙනෙක්. මගේ ඒ අධ්‍යාත්මය මේ ප‍්‍රබන්ධකරණයට පහසුකම් සැපයූවා.
4. මිලංකාගේ චරිතය ඔබ ගොඩනංවන්නේ ඉතා ප‍්‍රවේශමෙන්. ඒ ස්ත‍්‍රී පරමාදර්ශයේ බහුවිධ ස්වරූප ගැන අවධානයෙන් කියලා මම කිව්වොත්?
වෙන්න පුළුවන්. මගේ සමීප මිනිස් ඇසුරු හා ඇගයීම් ගොඩනැගෙන්නේ කිසියම් හෘදයංගම බවක් සමඟ. ඒ හෘදයංගම බව ඇතිවීමට ඔහු හෝ ඇය කිසියම් හර පද්ධතියක් නඩත්තු කළ යුතුයි. මිලංකා විශාල ලැබීම් සම්භාරයක් සහ නොලැබීම් සම්භාරයක් සහිත ගැහැණියක්. වෙනත් බොහෝ ගැහැණුන්්ට මෙන් නොව තමන්ගේ මව තමන්ට කළ අහිමි කිරීම ගැන වෛර කරන්නත්, තමන්ට ලබා දුන් අසීමිත හිමිකම් ගැන පෙරලා සිය මවට ආදරය කරන්නත් එකවිට සිදුවන ගැහැණියක්. ලංකාව පසුගිය ආසන්න දශක කිහිපයේ බිඳවැටීමේ ප‍්‍රධාන කාර්යභාරයක් විශ්වවිද්‍යාල විසින් ඉටුකර ඇති බව මම විශ්වාස කරනවා. එම හරයාත්මකවත් සදාචාරාත්මකවත් බිඳවැටීම චෛත්‍යයක කොත බිඳවැටීමක් හා සමානයි. එහෙත් පියසීලී විජේගුණසිංහ, ආචාර්ය කුමාරි ජයවර්ධන වැනි කාන්තාවෝ මේ නරක තත්වයන් යටතේ වුනත් ඒ ගුරු භූමිකාව මනාව ඉටු කළා. මට එවැනි කාන්තාවන් පමණක් නොව සමහර ගුරුවරුන්ද මිලංකා නම් පරමාදර්ශී කථිකාචාර්යවරිය නිර්මාණයකර ගැනීමට උපකාර වුණා. මිලංකා වැනි ජීවිතයේ සුසංවාදය වෙනුවෙන් මිහිරි උත්සාහයක යෙදෙන ගැහැණුන් මට අනන්තවත් මුණගැසී තිබෙනවා.
5. විජේවික‍්‍රම මහත්මිය සහ පුෂ්පේ යන චරිත ඔබ භාවිතා කරන්නේ වෙනම අධ්‍යාශයකින්?
විජේවික‍්‍රම මහත්මිය වගේ අය තමයි කිසියම් ආකාරයකට නිමා වූ යුගයේ ඇත්ත සම්පාදකයින්. ග‍්‍රීක යුගයේ හෙට්‍්‍රාවක් වගේ. හෙට්‍්‍රාවක් කියන්නේ පාලකයින්ට ආශ්වාදය සපයන කාන්තාවන්. පෙරික්ලීස්ගෙ පාලන කාලයේ ඇස්පේසියා කියන රූපිකාව බලයේ ඇත්ත හිමිකාරිය වුණා වගේ. මං හිතන්නෙ පසුගිය වසර හැත්තෑ හයක කාලයේ පාලකයින් අතළොස්සකට හැර හෙට‍්‍රාවන් හිටියා. සමහරු හෙට‍්‍රා පිරිමි. හැබැයි විජේවික‍්‍රම මහත්මිය දේශපාලන ප‍්‍රභූ තන්ත‍්‍රයේ යහන සරසන්නියක් විතරක් නොවේ. ඇය සංස්කෘතික ගැහැණියක්. ඉහළ ධනේෂ්වරයට, අද නැති, පෙර තිබුණු, කිසියම් සාරධාර්මිකත්වයක් සහිත කෙනෙක්. පුෂ්පේ වරෙක අබිසරු පිරිමියෙකුත් පසුව පාලකයෙකුත් වෙන අධම තත්ත්වයක් නිරූපණය කරනවා. ඔහු තමයි කුණුවී ඕජස් ගලන සමාජය නිරූපණය කරන්නේ. මේ උදවිය විසින් කලක් තිස්සේ මේ සියල්ලගේ සහායෙන් ගෙන ගිය අගතිගාමී පාලනය තවදුරටත් දරන්නට බැරිව තමයි ලංකාවේ ජනතාවගේ නිලීනව තිබුණු පුරවැසි ශක්තිය අරගලය ලෙසින් මතුවෙන්නේ.
6. ඔබේ නවකතාකරණයේ මා දකින ප‍්‍රබල ලක්ෂණයක් වන්නේ සත්‍ය චරිත හා සිද්ධි ප‍්‍රබන්ධයට නොදැනෙන සේ ඊට එක්කිරීමයි. මෙය උපක‍්‍රමයක්ද?
මා කියන්නට හදන දේ තහවුරු කිරීමට ඒ යොදා ගැනීම උපයෝගී වෙනවා. බොහෝ විට මා උපයෝගී කරගන්නේ කළ කාර්යභාරයන් නිසා හොඳින් හෝ නරකින් සමාජයේ සංස්ථාපිත වූ උදවිය. චිත‍්‍රසේන හෝ ආනන්ද කුමාරස්වාමි ගන්න. ඔවුන්ට විකල්ප නෑනේ. ඒ අයගෙ කාර්යභාරය හැඳින්වීමට වෙනත් නම් හෝ සංකේත නාම පාවිච්චි කිරීම ඒ අයට කරන අවමානයක් කියලා මට හිතෙන්නෙ.
විජේවික‍්‍රම මහත්මිය වගේ අය තමයි කිසියම් ආකාරයකට නිමා වූ යුගයේ ඇත්ත සම්පාදකයින්. ග‍්‍රීක යුගයේ හෙට්‍්‍රාවක් වගේ. හෙට්‍්‍රාවක් කියන්නේ පාලකයින්ට ආශ්වාදය සපයන කාන්තාවන්. පෙරික්ලීස්ගෙ පාලන කාලයේ ඇස්පේසියා කියන රූපිකාව බලයේ ඇත්ත හිමිකාරිය වුණා වගේ. මං හිතන්නෙ පසුගිය වසර හැත්තෑ හයක කාලයේ පාලකයින් අතළොස්සකට හැර හෙට‍්‍රාවන් හිටියා. සමහරු හෙට‍්‍රා පිරිමි. හැබැයි විජේවික‍්‍රම මහත්මිය දේශපාලන ප‍්‍රභූ තන්ත‍්‍රයේ යහන සරසන්නියක් විතරක් නොවේ. ඇය සංස්කෘතික ගැහැණියක්. ඉහළ ධනේෂ්වරයට, අද නැති, පෙර තිබුණු, කිසියම් සාරධාර්මිකත්වයක් සහිත කෙනෙක්. පුෂ්පේ වරෙක අබිසරු පිරිමියෙකුත් පසුව පාලකයෙකුත් වෙන අධම තත්ත්වයක් නිරූපණය කරනවා. ඔහු තමයි කුණුවී ඕජස් ගලන සමාජය නිරූපණය කරන්නේ. මේ උදවිය විසින් කලක් තිස්සේ මේ සියල්ලගේ සහායෙන් ගෙන ගිය අගතිගාමී පාලනය තවදුරටත් දරන්නට බැරිව තමයි ලංකාවේ ජනතාවගේ නිලීනව තිබුණු පුරවැසි ශක්තිය අරගලය ලෙසින් මතුවෙන්නේ.
6. ඔබේ නවකතාකරණයේ මා දකින ප‍්‍රබල ලක්ෂණයක් වන්නේ සත්‍ය චරිත හා සිද්ධි ප‍්‍රබන්ධයට නොදැනෙන සේ ඊට එක්කිරීමයි. මෙය උපක‍්‍රමයක්ද?
මා කියන්නට හදන දේ තහවුරු කිරීමට ඒ යොදා ගැනීම උපයෝගී වෙනවා. බොහෝ විට මා උපයෝගී කරගන්නේ කළ කාර්යභාරයන් නිසා හොඳින් හෝ නරකින් සමාජයේ සංස්ථාපිත වූ උදවිය. චිත‍්‍රසේන හෝ ආනන්ද කුමාරස්වාමි ගන්න. ඔවුන්ට විකල්ප නෑනේ. ඒ අයගෙ කාර්යභාරය හැඳින්වීමට වෙනත් නම් හෝ සංකේත නාම පාවිච්චි කිරීම ඒ අයට කරන අවමානයක් කියලා මට හිතෙන්නෙ.
7. ඔබට නවකතාව සජීවී අත්දැකීමක් කිරීමට අවශ්‍යද?
ඔව්. පළමුව මමත් යළි යළි කෘතිය කියවන පාඨකයාටත් ඒ වින්දනය ලබාදීමට මම උත්සාහ කරනවා. මම සංචාරයට බොහෝ පි‍්‍රයකරන කෙනෙක්. මම ස්මාරක හා ස්වභාව සෞන්දර්යය මෙන්ම ජනජීවිතය අත්විඳින්නත් කැමතියි. පොතක් කියවීමෙනුත් මේ සංචාරය කරනවා. එය අපට ලෝකය ගැන ඥානනය කරගන්න තෙවෙනි ඇසක් ලබා දෙනවා. මම මගේ සාහිත්‍ය කෘති තුළින් උත්සාහ කරන බොහෝ දේ අතර එම සජීවී අත්දැකීමක් ලබාදීමත් එකක්.
8. මේ රටේ දේශපාලන සාක්ෂරතාව ගැන ඔබට ගැටලූවක් තිබෙන බව කෘතිය කියවද්දී ඇෙඟනවා. ලංකාවෙ දේශපාලනය හා දේශපාලන සාක්ෂරතාව ගැන කලා කෘතියකින් හෙළිදරව් කිරීම පහසු කටයුත්තක් නොවන්නට ඇති.
‘මෙරු’ හා ‘හැන්දෑදුරය’ හැරුණු විට අනෙකුත් නවකතා දේශපාලන විෂයයන් තේමා වූ කෘති. මට දේශපාලනය, කලාව තරම්ම සමීප හා නියැලෙන විෂයයක්. මගේ බොහෝ මිතුරන් ද එවැනි උදවිය. ලංකාවේ ජනයාගේ දේශපාලන සාක්ෂරතාව පිළිබඳ උභතෝකෝටිකය, අරගලය නිසා විසඳුනා. 1943 නිදහස් අධ්‍යාපන පණතේ මහිමාව දේශපාලන ආධානාග‍්‍රාහකත්වය විසින් යටපත්ව තිබූ නමුත් එහි සිල නිවා දමන්න කවර තරම් අධම පාලකයෙකුටවත් බැරිවූ බවයි මට හැෙඟන්නේ. මම වසර හතළිහක් පමණ වාමාංශික දේ්ශපාලනයේ නිරතවීම තුළ ඔබ කියන කාරණය පහසු වුණා. වාමාංශික දේශපාලනයේ ක‍්‍රියාකාරිත්වය යනු වැඩ කිරීමත් හැදෑරීමත් යන දෙකම.
9. මේ නවකතාව ඇතුළට ඔබ විවිධ කලා සංස්කෘතික ප‍්‍රවේශ ගෙන එනවා. මේ සියල්ල එක නවකතාවක් ඇතුළේ එක්තැන් කිරීම අසීරු වුණේ නැද්ද?
අසීරු වුණේ නැහැ. මිහිරක් දැනුණා. අනෙක මේ හැම දෙයක්ම මට ආගන්තුක නෑ. අප‍්‍රමාණ මිනිස් ඇසුරට පින්සිද්ධ වෙන්න මේ විවිධ කලා ෂානර සම්මිශ‍්‍රණයක් තුළ මම ජීවත් වුණා. අදටත් එහෙමයි. කවර කලාවක් වුණත් අනෙකුත් කලාවන්ගෙන් පෝෂණය විය යුතුයි. ඒ ඒ මාධ්‍යයට අනෙකුත් කලාවන් ගලපා ගන්නට හැකියාව ලැබිය යුතුයි කියලා මං විශ්වාස කරනවා.
10. ජීවිතය හමුවන්නේ දෘෂ්ටිවාදවලින් එලියට ඇවිල්ලා නිදහස් වුණු විට බව ඔබ නොකියා කියනවා. එහෙමත් නැත්නම් මේ නවකතාවේ ධාරණාව විදියට අපට එය දැනෙනවා?
දෘෂ්ටිවාද අවශ්‍යයි. මිනිසාගේ නිරි ගති දුරලා තමා අවට ලෝකය නිර්වචනය කරගත හැක්කේ එහෙම දෘෂ්ටිවාද තිබුණොත් පමණයි. මිලංකාටත් චමත්ටත් පරස්පර වුවත් දේශපාලන දෘෂ්ටිවාද තියෙනවා. ඔවුන්ගේ ලෝක දෘෂ්ටිය සකස් වී ඇත්තේ ඒ අනුසාරයෙන්. එහෙත් ඔවුන් සතු පොදු මානව ලාලසාවන් තියෙනවා. පේ‍්‍රමය වැනි සංසිද්ධියක් මැඩගත හැකි තරමට ඔවුන්ගේ දෘෂ්ටිවාද දෘඩ නැහැ. අද ලෝකයේ වාමාංශයත් ලිබරල් වාදයත් එකිනෙක පෝෂණය වෙන තත්වයක් තියෙන්නේ. ඒ සම්ප‍්‍රදාය ලංකාවේ වුණත් පැරණි වාමාංශය තුළ තිබුණා. සෑම් ගිරිදර අරගන්න. ඔහුත් විජේවික‍්‍රම මහත්මියගේ ශෘංගාර ලෝකයේ දැවටෙන කෙනෙක්. ජීවිතය හමුවන්නේ දෘෂ්ටිවාදයන් තුළමත් වෙන්න පුළුවන්. එහෙම නොවෙන්නත් පුළුවන්.
ඔව්. පළමුව මමත් යළි යළි කෘතිය කියවන පාඨකයාටත් ඒ වින්දනය ලබාදීමට මම උත්සාහ කරනවා. මම සංචාරයට බොහෝ පි‍්‍රයකරන කෙනෙක්. මම ස්මාරක හා ස්වභාව සෞන්දර්යය මෙන්ම ජනජීවිතය අත්විඳින්නත් කැමතියි. පොතක් කියවීමෙනුත් මේ සංචාරය කරනවා. එය අපට ලෝකය ගැන ඥානනය කරගන්න තෙවෙනි ඇසක් ලබා දෙනවා. මම මගේ සාහිත්‍ය කෘති තුළින් උත්සාහ කරන බොහෝ දේ අතර එම සජීවී අත්දැකීමක් ලබාදීමත් එකක්.
8. මේ රටේ දේශපාලන සාක්ෂරතාව ගැන ඔබට ගැටලූවක් තිබෙන බව කෘතිය කියවද්දී ඇෙඟනවා. ලංකාවෙ දේශපාලනය හා දේශපාලන සාක්ෂරතාව ගැන කලා කෘතියකින් හෙළිදරව් කිරීම පහසු කටයුත්තක් නොවන්නට ඇති.
‘මෙරු’ හා ‘හැන්දෑදුරය’ හැරුණු විට අනෙකුත් නවකතා දේශපාලන විෂයයන් තේමා වූ කෘති. මට දේශපාලනය, කලාව තරම්ම සමීප හා නියැලෙන විෂයයක්. මගේ බොහෝ මිතුරන් ද එවැනි උදවිය. ලංකාවේ ජනයාගේ දේශපාලන සාක්ෂරතාව පිළිබඳ උභතෝකෝටිකය, අරගලය නිසා විසඳුනා. 1943 නිදහස් අධ්‍යාපන පණතේ මහිමාව දේශපාලන ආධානාග‍්‍රාහකත්වය විසින් යටපත්ව තිබූ නමුත් එහි සිල නිවා දමන්න කවර තරම් අධම පාලකයෙකුටවත් බැරිවූ බවයි මට හැෙඟන්නේ. මම වසර හතළිහක් පමණ වාමාංශික දේ්ශපාලනයේ නිරතවීම තුළ ඔබ කියන කාරණය පහසු වුණා. වාමාංශික දේශපාලනයේ ක‍්‍රියාකාරිත්වය යනු වැඩ කිරීමත් හැදෑරීමත් යන දෙකම.
9. මේ නවකතාව ඇතුළට ඔබ විවිධ කලා සංස්කෘතික ප‍්‍රවේශ ගෙන එනවා. මේ සියල්ල එක නවකතාවක් ඇතුළේ එක්තැන් කිරීම අසීරු වුණේ නැද්ද?
අසීරු වුණේ නැහැ. මිහිරක් දැනුණා. අනෙක මේ හැම දෙයක්ම මට ආගන්තුක නෑ. අප‍්‍රමාණ මිනිස් ඇසුරට පින්සිද්ධ වෙන්න මේ විවිධ කලා ෂානර සම්මිශ‍්‍රණයක් තුළ මම ජීවත් වුණා. අදටත් එහෙමයි. කවර කලාවක් වුණත් අනෙකුත් කලාවන්ගෙන් පෝෂණය විය යුතුයි. ඒ ඒ මාධ්‍යයට අනෙකුත් කලාවන් ගලපා ගන්නට හැකියාව ලැබිය යුතුයි කියලා මං විශ්වාස කරනවා.
10. ජීවිතය හමුවන්නේ දෘෂ්ටිවාදවලින් එලියට ඇවිල්ලා නිදහස් වුණු විට බව ඔබ නොකියා කියනවා. එහෙමත් නැත්නම් මේ නවකතාවේ ධාරණාව විදියට අපට එය දැනෙනවා?
දෘෂ්ටිවාද අවශ්‍යයි. මිනිසාගේ නිරි ගති දුරලා තමා අවට ලෝකය නිර්වචනය කරගත හැක්කේ එහෙම දෘෂ්ටිවාද තිබුණොත් පමණයි. මිලංකාටත් චමත්ටත් පරස්පර වුවත් දේශපාලන දෘෂ්ටිවාද තියෙනවා. ඔවුන්ගේ ලෝක දෘෂ්ටිය සකස් වී ඇත්තේ ඒ අනුසාරයෙන්. එහෙත් ඔවුන් සතු පොදු මානව ලාලසාවන් තියෙනවා. පේ‍්‍රමය වැනි සංසිද්ධියක් මැඩගත හැකි තරමට ඔවුන්ගේ දෘෂ්ටිවාද දෘඩ නැහැ. අද ලෝකයේ වාමාංශයත් ලිබරල් වාදයත් එකිනෙක පෝෂණය වෙන තත්වයක් තියෙන්නේ. ඒ සම්ප‍්‍රදාය ලංකාවේ වුණත් පැරණි වාමාංශය තුළ තිබුණා. සෑම් ගිරිදර අරගන්න. ඔහුත් විජේවික‍්‍රම මහත්මියගේ ශෘංගාර ලෝකයේ දැවටෙන කෙනෙක්. ජීවිතය හමුවන්නේ දෘෂ්ටිවාදයන් තුළමත් වෙන්න පුළුවන්. එහෙම නොවෙන්නත් පුළුවන්.
No comments:
Post a Comment