ඔබේ එකම එක පිංතූරයකි මා ළඟ
ඔබ තරම් පිපී නැති.
එහෙත් නොගැලපෙන ප්‍රතිමාවක් සේ
එය රකිමි. ඒ ඔබම වන හෙයින්.
වත්සුණු සුවඳ නොව
ඔබේ සුසුවඳ
දුරාතීතයෙන් පාව එයි
මතකයේ කවුළු දොර අගුලු ඉබේ ඇරෙමින්.
ඔබ කොහේ හෝ හිටියා නම් මෙදියත...
සඳත් ඉරත් පායනු ඇත එදෙසින්
ඔබටම හිමි වර්ණාවලි විහිදුවමින්
ඔබ සිටියා නම්
මේ පණ නල ජීවිතය යැයි හඟිමි.
මතක රූ ගලප්පමින්
පපු තුරෙහි නිදමි
ඔබ ලබා දී ඇති අවසරයෙන්
-චන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාර
