එළඹෙන ඔක්තෝම්බර් මාසයේ ඩොලර් බිලියනයක විදේශ ණය පොලී වශයෙන් ගෙවන්නට තිබේ. එළඹෙන දෙසැම්බරය වන විට ඩොලර් බිලියන තුනහමාරක් ණය වාරික වශයෙන් ගෙවන්නට තිබේ. පසුගිය පාලනය හමාර වන විට භාණ්ඩාගාරයේ ඉතිරිව තිබුණු මිලියන් හත හමාරක මුදල ගෙවී ගිය මාස කිහිපය ඇතුළත බිලියන තුන හමාර දක්වා සිඳී ගොසිනි. උද්ධමනයක් අත ළඟ ය. මේ තත්ත්වයට පත්වූ සිම්බාබ්වේ වැනි රටවල් පාන් ගෙඩියක් ගැනීමට මල්ලක් පුරවා තුට්ටුවක් නොවටින සිම්බාබ්වේ ඩොලර් ගෙන යායුතුය. එවන් තත්ත්වයක් තුළ අනෙකුත් සියලු වටිනාකම් පිරිහී කුස පුරවා ගැනීම ඇතුළු නොමැරී ජීවත් වීම වැනි කාරණයකට මිනිස් හැසිරීම අවප්‍රමාණ වන බව ඉතිහාසය අපට කියයි.
පසුගිය ඔලිම්පික් උළෙලේ පදක්කම් කිසිවක් දිනාගත නොහැකි වූ සිම්බාබ්වේ ක්‍රීඩකයෝ ඒ හේතුවෙන් එවක පාලකයා වූ මුගාබේගේ අණින් සිර ගත කළ බවක් මා කියවා ඇත. දේශපාලනය විසින් බඩගින්න නිවා ගැනීම දක්වා මනුෂ්‍ය ජීවිතය ඌනනය කළ සමාජයක ලෝක ක්‍රීඩා ජයග්‍රහණ යනු කවර අරුමයක්ද?
ලංකාවේ අනාගත අර්බුදයේ තරම දන්නේ ඡන්දදායක මහජනතාව වත් , දේශපාලනය අගමුල නොදන්නා පැවිද්දන්වත් නොව රට කරවන දේශපාලකයන්ය. අනෙකුත් දේශපාලන වියතුන්ය. එළඹෙන අර්බුදය ජය ගැනීමට මේ පාලක පන්තියට විසඳුමක් නැති අතර තිබුනත් සිය ආත්මාර්ථ අභිලාෂයන් ඒ සඳහා කැපකිරීමක් කිරීමට ඉඩ දෙන්නේ නැත.
ලෝක පූජිත මහා යතිවරයාණන් වූ දලයිලාමා තුමාට දළදා මාලිගාව හා ශ්‍රී පාදය වැඳ පුදා ගැනීමට මෙහි සැපැත්වීමට ඉඩ නොදෙන්නේ චීනයේ බලපෑමට බියෙනි. චීනයට ඇති ගැතිකම උන්ගෙන් අසාධාරණ පොලියට ගත් ණය කන්දරාව නිසා උපන් එකකි.
ඉන්දියාව ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් කවුන්සිලයේ සභාපතිත්වය සඳහා තරඟයේ දී සංගක්කාර ඉදිරිපත් වුවහොත් එම අවස්ථාව ඉන්දියාවට ලබාගැනීමට බාධාවකි. සංගක්කාර විසින් එකී තනතුර සදහා අවශ්‍ය සුදුසුකම් මනාව පෙන්වා ඇත. match-fixing ගැන කුරිරු කබ්බෙකු ලවා කියවා මේ අවුල ඇතිකර ඇත්තේ ආණ්ඩුවමය.
ලෝක සමාජය හමුවේ ලංකාව මෑත ඉතිහාසයේ කතාබහට ලක් වුණේ ප්‍රතිවිරුද්ධ කාරණා දෙකක් නිසාය. එකක් එඑල්ටීටීඊය සමග වූ තිස් අවුරුදු යුද්ධයයි. දෙවැන්න ලෝක කුසලානය ලබාගත් හා ඉන් පසුව උසස් තැනක තිබුනූ ලංකාවේ ක්‍රිකට්ය. මේ සැලසුම් සහගතව මේ පාලකයන් දැනුවත්ව ගරහන්නේ ,හිතාමතා අපහාසයට ලක් කරන්නේ පරිහානිගත ලංකාවට කීර්තිය ගෙනා විශිෂ්ට වීරයන් පිරිසකටය .
ඒ වීරයන් බිලි දෙන්නේ ඉන්දියාවෙන් ගත් ණය කන්දරාව යළි ඉල්ලා සිටියහොත් ඇතිවන අර්බුදය කල් දමා ගැනීමට ය .
අපේ භික්ෂු සමාජයේ බලංගොඩ ආනන්ද මෛත්‍රිය හිමි වැනි භික්ෂු උතුමන් දැන් නැත. වෛද්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ සේනක බිබිලේ, කාලෝ ෆොන්සේකා වැනි මානව හිතාදරයන් නැත. කුලසිංහ ,රේ ජයවර්ධන වැනි විශිෂ්ට ඉංජිනේරුවන් නැත .සරච්චන්ද්‍ර වැනි විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් නැත. විජය කුමාරතුංග, ජෝතිපාල වැනි පොදුජන වීරයන් නැත. අවිවාදිත පොදුජන වීරයන් ඉන්නේ ක්‍රිකට් වැනි ක්‍රීඩාවන්ගේ පමණි. මේ බිලිදෙන්නේ අරවින්දලාගේ, සංගක්කාරලාගේ, මහේල ලාගේ කීර්තිය පමණක් නොව ඔවුන් නිසා සන්තෝස වන මහා ජනතාවගේ ප්‍රාර්ථනාවනුත්ය.
-චන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාර
No comments:
Post a Comment