මහා පින්කඳය

නිදිගැට පිසදා
ජීවිතය ඇහැරෙන වෙලාවෙම
ඔබ නිදා ගත්තා
තුරුලු සෙවනක
මහපොළොව  තුරුළු කරගෙන

මග නොමග කියාදෙන්නට
ඔබ නොමැති සඳ
සිත්පිත් නොමැති අහස් කුස
මහ මුරුගසන් වැහි එව්වා.
වලාකුළු දෙබෑකර හිරු ඇවිත්
නවදැලි හේන් පිච්චෙන
ඉඩෝරය එව්වා

අසුරු සැනක්ද ....කල්පයක්ද නොදනිමි
ගෙවීගිය කාලය

එහෙත් ඔබ සජීවිය
අමරණීයය
මහා පින්කඳය
අම්මා

දසමාසේ උරේකත්වා
පෝසේෂි වුද්ධිකාරණං
ආයුදීඝං වස්ස සතං
මාතුපාදං නමාමි....

චන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාර