සිංහල කලාව ජාත්‍යන්තරයට ගෙනයාමට පෙර එය අයත් ජනයාගේ ජීවිතයේ කොටසක් බවට යළිත් පත්කළ යුතුය. එසේ නොමැතිව එය කෙසේවත් ජාත්‍යන්තරයට ගෙනගිය නොහැකිය. නුතන කලාවට අයත් රිද්මයන් සියල්ල උකහාගන්නේ බටහිර කලාවෙන් බව පෙනේ. රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ නම් කවියා දක්ෂතම ගීත රචකයෙකු බවට පරිනාමය වන්නේ ඔහු පැරණි කලාවේ රිද්මය ඇතුලු සියල්ල මැනවින් තම ගීතයේ උපාං'ග බවට පත්කරගත් නිසා යයි මට සිතේ. මේ තරම් බරසාරව පැරණි සාහිත්‍යාංග ගීතයට යොමු කරගත් සමකාලීන ගීත රචකයෙකු නැති තරම්ය. එවැනි උත්සාහයන් කිහිපයක් හැරුණු කොට අපගේ උරුමයට අයත් වස්තු විෂයයන්, රටාවන්,හා ශ්‍රැතීන් නොතකා හැරේ.
1977 න් ඇරඹුණු නව ලිබරල් වාදයේ ගොදුරක් බවට පත්වුණු සංස්කෘතිය නම් කලාපයට අයත් සියල්ල එහි ෙඑතිහාසික විකාෂනයේ පෙකෙනිවැලින් පරිපූර්ණ වශයෙන්ම කඩා දමා ඇත.
බ්‍රිතාන්‍ය පාලන යුගයේදී පවා දේශීය කලාවට අදාළ සියලු දේ සංරක්ෂණය කරමින් ආරක්ෂණවාදී පිළිවෙතක් අනුගමනය කළේය. (තම රටවලට ගෙනගිය පෞරාණික සංස්කෘතික දේපල පවා කෞතුකාගාරවල තැන්පත්කරමින් ඒවා අදටත් ආරක්ෂා කරයි. ) පූර්ව නිදහස් යුගයේ දේශීය ජනයා හා බෞද්ධ භික්ෂූන් තම සංස්කෘති්ියට අදාළ බොහෝ දේ වැඩිවර්ධනයට දායක වූයේ අධිරාජ්‍යවාදීන්ගේ සංස්කෘතිය කෙරේ වු සහනශීලී ප්‍රතිපත්තිය නිසාය.
සර් ජේම්ස්පීර්ස් වැනි බ්‍රිතාන්‍ය පාලනයේ අනුග්‍රහලත් ප්‍රභූවරයාගේ පුතනුවන් වු දේවාර් සූරියසේන වැන්නෙකු පවා දේශීය වන්නම්, ජන ගී, ආදිය කෙරේ වූ කැපවීම හේතුවෙන් සිය ජීවිතයේ ප්‍රධාන අරමුණු පවා දෙවනකොට තැකීය. ඒ සා විශාල කැපකිරීමකට ඔහුට පෙළඹීමක් ඇතිවූයේ බ්‍රිතාන්‍ය යටත් විජිත යුගයේ දී ය.
ධනය ඉපයීමම පරමය කොටගත් නව ලිබරල්වාදී සමාජයේ සංවේදී සියල්ල විනාෂවීම ස්වාභාවිකය. (ලංකා කෞතුකාගාරයේ සිදුවූ කඩු සොරකම් වැනි දේ බලන්න.) අනතුරුව ඒ සියල්ල වෙනත් හැඩතලයන් ගෙන ලිබරල් ධනවාදයේම සහචර උපාංග වීම අප අද ඇස්පනා පිට දකිමු.අද දවසේ බුදු දහම , සංස්කෘතිය ඇතුළු සියල්ල පෙන්වා දෙන්නේ ඒ ගොරතර සත්‍යයයි. (මේ සමග ඇති මහාචාර්්‍ය සසංක පෙරේරාගේ වීඩියෝවද නරඹන්න.)
ජනගී මාලය නැමති මෙම තරුණයන්ගේ වෑයම කියාපාන්නේ රාජ්‍යයේද සහයෝගය නොමැතිව නටබුන් අතරින් උරුමය සොයා යාමට දරණ උදාර උත්සාහයකි. මෙවැනි උත්සාහයන් තවත් තිබේ. ප්‍රධාන ජනමාධ්‍ය මේවාට තැනක් දෙන්නේද නැත.
-චන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාර
No comments:
Post a Comment