'විල්පත්තු වන විනාශය' යනු හුදු පරිසර ගැටළුවක් ම නොවන බව වටහා ගැනීමට අපේ නැණවත් ප්‍රගතිශීලී මිතුරන්ටද නොහැකිවීම මට පුදුමයට කරුණකි.
ප්‍රියත් ලියනගේ තිරරචනය ලියූ, ප්‍රසන්න විතානගේ අධ්‍යක්ෂණය කළ 'ඉර මැදියම' චිත්‍රපටයට තේමාව වූයේ එල්ටීටීය විසින් මන්නාරමේ සිය වාසභූමි වලින් එළවා දැමූ මුස්ලිම් පීඩිතයන්ගේ ජීවිතයි. මේ කරුණම පුතියවන් රාසයියා විසින් අධ්‍යක්ෂණය කළ Otrai panani maram චිත්‍රපටයේද මතුකොට ඇත.
පසුගිය වසරේ (2019) සැප්තැම්බරයේ මමත් මිතුරන් දෙදෙනකු සමග විල්පත්තු වනෝද්‍යානය මැදින් යාපනයට ගියේ ඔය කියන වන විනාශයේ ඇත්ත නැත්ත බලා ගැනීමේ කුතුහලයෙන් ද යුතුවය. විල්පත්තු වනෝද්‍යානය මායිමෙන් ඔබ්බේ පිහිටි මේ සාකච්ඡාවට බඳුන් වූ ප්‍රදේශය කලින් මුස්ලිම්වරුන් පදිංචිව සිටි ජනාවාසයකි. යුද්ධයේ මුල් කාලයේම එල්.ටී.ටී.ඊ.ය විසින් මෙගම් වාසීන් පැය විසිහතරක් ඇතුලත මෙම ජනාවාසයෙන් පළවා හරින ලදී. පසුව කාලයක් අතහැර දමන ලද මෙම ජනාවාසය කරාත් ඝනවනය පැතිර ගොස් ඇත.රිෂාඩ් බදුර්දීන් එදා මේ ආණ්ඩුවේ න්‍යායාචාර්යවරයාගේද සහයෝගයෙන් සෞදි රජයේ ආධාර ඇතුව ඔය කියන බෝවූ වනාන්තරය කපා නව නිවාස ඉදි කළේය. එක නිවාසයක් සඳහා ලක්ෂ 40ක පමණ මුදලක් ලැබුණු බවත් ඉන් ලක්ෂ තිහක් පමණ යටි මඩි ගැසුණු බවත් ලක්ෂ 10 කින් අද එහි තිබෙන නිවාස හැදුනු බවත් කියැවේ. මිනිස් වාසයකට අදාළ බොහෝ අවශ්‍යතා නොපිරුණු මේ නිවාසවල ජීවත් වනවාට වඩා අනාථ කඳවුරේ ජීවිතය ඊට වඩා යහපතැයි අපට කීවේ එහිදී හමුවූ මාතාවකි. බෙලෙක් තහඩු සෙවිලි කළ ඒ ජනාවාසයේ තිබූ තේ කඩයකින් තේ බිව් අපට ඒ කඩය වුව කියා පෑවේ එහි වාසය කරන මිනිසුන්ගේ පීඩිත භාවයයි.පළාතට තිබූ එකම තේ කඩය එය බව අපි දුටුවෙමු.
මුස්ලිම්වරුන් වශයෙන් අප දකින්නේ වෙළෙඳ තරඟයේ යෙදී සිටින මුදලාලි මුස්ලිම්වරු හා සහරාන් පන්නයේ ආගමික උමතුවෙන් යුත් මුස්ලිම්වරුන් ය. එහෙත් එදා වේල සරි කර ගැනීමේ මගක් නොමැති ඒ මදිවාට ජාතික පීඩනයේද ගොදුරු බවට පත් මුස්ලිම්වරු අපේ රටේ ඕනෑ තරම් සිටිති. එවැනි මුස්ලිම්වරු දැක බලා ගැනීමට වුවමනා නම් මන්නාරම් දිස්ත්‍රික්කයේ ඔය කියන ඊනියා විල්පත්තු උද්‍යානය කපා ඉදිකළ ජනාවාසයේ මුස්ලිම්වරු සොයා යන්න.
මේ පීඩිතයන්ගේ කතාව කිසිදු ප්‍රගතිශීලි පක්ෂයක් තමන්ගේ න්‍යාය පත්‍රයට ඇතුළු කර නොගන්නේ, බලය ලැබීමෙන් පසු ඉටු කරනු යුක්ති ලැයිස්තුවට ඒ ගැටළුව ඇතුළු ඇතුළු කර ඇති හෙයින් විය යුතුය.
මේ ගැටලුව ගැන සැබෑව රූපවාහිනී සංවාදයක පවසනු මා අසා ඇත්තේ ආචාර්ය නිර්මාල් දේවසිරි පමණකි. තවත් අය ඒ ගැන උනන්දු වූවා විය හැකි වුවත් මා ඒවා අසා හෝ දැක නැත.
1996 චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක රජය සාම ක්‍රියාවලිය ගෙන ඒමේදී පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ භූගෝල විද්‍යා අංශයේ කථිකාචාර්ය හස්බුල්ලා මහතා එම ක්‍රියාවලියට සහයෝගය දෙන විට මේ මුස්ලිම් අසරණයන්ගේ ප්‍රශ්නය සාකච්ඡා කළ අයුරු මට මතකය. ඔහු මන්නාරමේ උපන් මුස්ලිම්වරයෙකි.
පරිසර යුක්ති මහත්වරුන්ට විල්පත්තුවට යුක්තිය පැතූ ආකාරයෙන්ම ආනවිලුන්දාව රැම්සා තෙත් බිම් විනාශයටත්, සෝමාවතී වනාන්තර විනාසයටත්, සිංහරාජයේ වන විනාශයටත් එරෙහිව උසාවි ගොස් යුක්තිය ඉෂ්ට කරගැනීමටත් මෙම නඩු තීන්දුවම පූර්වාදර්ශයක් කරගත හැකිය.
රිෂාඩ් බදුර්දීන් ගණන් නොඋස්සා ආරාධනා ලැබුණු පළමු වාරයේ ම විසි වන සංශෝධනයට ඡන්දය දුන්නා නම් සියල්ල මෙසේ නොවන්නටත් ඉඩ තිබුණි.
පරිසරය ආරක්ෂණ ක්‍රියාවලියට වුවද සැඟවුණු දේශපාලන න්‍යායපත්‍රයක් ඇතැයි යන්නට කදිම උදාහරණයකි මේ විල්පත්තු සිද්ධිය.
මේ නඩු තීන්දුවට හෝ විල්පත්තු වන විනාශයට හෝ ප්‍රියත්ගේ සම්බන්ධයක් නැතත් පීඩිත ජනකොටසකගේ විලාපය කල් ඇතුව දුටු මගේ මිතුරාට සුභ ගමන් පතමි.
දුරින් හෝ ඉහලින් සිටින විට ඇතුලේ සිටිනවාට වඩා සමහර දේ හොඳින් දැකිය හැකිය. එසේ දුටු කෙනෙකි ප්‍රියත්.
-චන්ද්‍රරත්න බණ්ඩාර.
