2002 වසරේ සිට 2007 දක්වා කාලය තුළ ඉන්දියාවේ ජනාධිපති ධුරය දැරූ ආචාර්ය අබ්දුල් කලාම් මහතා නොබෝදා අභාවප‍්‍රාප්ත විය. මිය යන විට 83 හැවිරිදි වියේ පසු වූ එතුමා උපත ලද්දේ 1931 ඔක්තෝබර් 15 වන දාය. උපතින් මුස්ලිම් ජාතිකයෙකු වූ කලාම් මහතා ඉතාම සාමාන්‍ය පවුලක ඡුන්ම ලාභය ලැබූවෙකි. උත්සාහයෙන් ජීවිත සයුර ජයගත් එතුමා අභ්‍යාවකාශ විද්‍යාඥයෙකු ලෙස සිය පරිසමාප්ත වෘත්තීය ජීවිතය හමාර කළේ අභ්‍යාවකාශ ක්ෂේත‍්‍රයෙන් ඉන්දියාව මහ බලවතුනට සම කරමිනි්. පසු කාලයේ ඉන්දියාවෙන් අභ්‍යාවකාශයට යැවුණු ‘අග්නි’ ‘පෘතුවි’ ආදී චන්ද්‍රිකා කලාම් මහතාගේ කතෘත්වයෙන් යුත් ඒවාය.
අබ්දුල් කලාම් මහතා ලොව පිළිගත් විද්‍යාඥයෙකි. අවසාන මොහොත දක්වාම විද්‍යාත්මක චින්තනය මගින් ඔප මට්ටම් වූ දරු කැලතක් නිර්මාණය කිරීමට වෙහෙස වෙමින් ඔවුන් ධෛර්යවත් කරමින් කලාපයේ බොහෝ රටවල්වල සැරි සැරුවේය. මීට මසකට පමණ පෙර ශී‍්‍ර ලංකාවටද එතුමන් පැමිණියේ ලංකාවේ තරුණ පරපුර එ් සඳහා යොමු කරවීමේ අධ්‍යාසයෙන් යුතුවය.
අභ්‍යාවකාශ තාක්ෂණය, මිසයිල තාක්ෂණය, න්‍යෂ්ටික තාක්ෂණය වැනි ඉහළ ගණයේ තාක්ෂණයන් ඉන්දියාව වැනි සාපේක්ෂ වශයෙන් දුගී රටක ප‍්‍රචලිත කිරීම සඳහා එතුමා විශිෂ්ට සේවාවක් කළේය.
නිදහස් ඉන්දියාවේ එකොළොස්වන ජනාධිපතිවරයා ලෙස තෝරා ගත්තේ අබ්දුල් කලාම්ය. ඔහු එකී තනතුරට ලබාදුන් දැවැන්ත ආලෝකය යුග යුග ගණන් ඉන්දියාවේ පවතිනවා නිසැකය. 1978 දී ලංකාවේ ඇතිකළ මගෝඩි ව්‍යවස්ථාව ලාංකීය පුරවැසි සමාජයේ ශක්තියෙන් පරාජය කරමින් 19 වන සංශෝධනය මගින් යම් සංශෝධනයන් ගෙන එන ලදී. එකී ව්‍යවස්ථා සංශෝධන තව අවුරුදු පහකින් කි‍්‍රයාත්මක කෙරෙන විට එකී ජනාධිපති තනතුර බොහෝ දුරට ඉන්දියාවේ ජනාධිපති තනතුරට සමාන වනු ඇත. බොහෝ විට ඉන්දියාවේ නම් මෙකී තනතුර ජාතික සංහිඳියාවේ දැන උගත්කමේ ශ්‍රේෂ්ටත්වයේ මනාවූ සංකේතයන් වූ පුද්ගලයන්ගෙන් පුරවනු ලැබේ. ඒ සඳහා උදාහරණ ලෙස නිදහස් ඉන්දියාවේ පත් වූ ජනාධිපතිවරුන්ගේ මට්ටම් නිරීක්ෂණය කිරීමෙන් අවබෝධ කර ගත හැකිය. මේ ඒ සඳහා දරණ වෑයමකි.
නිදහස් ඉන්දියාවේ පළමුවැනි ජනාධිපතිවරයා රාජේන්ද්‍ර ප‍්‍රසාද් (1884-1963) මහතාය. ඔහු ඉන්දියාවට නිදහස ලබා ගැනීමේ විමුක්ති ව්‍යාපාරයේ මහත්මා ගාන්ධිතුමා සමග උරෙනුර ගැටී කි‍්‍රයා කළ මහාපුරුෂයෙකි.
ඉන්දියාවේ දෙවන ජනාධිපතිවරයා වූයේ ලෝක ප‍්‍රකට බුද්ධිමතෙකු වූ සර්වපල්ලි රාධකි‍්‍රෂ්ණතුමාය. (1888-1975). අප දන්නා තරමින් ඉන්දියාවෙන් බිහි වූ ශ්‍රේෂ්ටයන් සිය දෙනා අතරට පවා ගැනෙන්නෙකි. ලෝක ප‍්‍රකට දාර්ශනිකයෙකු හා ලේඛකයෙකු වූ රාධකි‍්‍රෂ්ණ මැතිතුමා ආන්ද්‍රා බරණැස් හින්දු විශ්වවිද්‍යාලයේ උපකුලපතිවරයා ද විය.
ඉන්දියාවේ තුන්වන ජනාධිපතිවරයා වූ සකාර් හුසේන් (1897-1969) උපතින් මුස්ලිම් ජාතිකයෙකි. සම්භාවනාවට පත් උගතෙකි. ‘අලියාර් මුස්ලිම් විශ්වවිද්‍යාලයේ උපකුලපතිවරයාය.
ඉන්දියාවේ සිව්වන ජනාධිපතිවරයා. වී.වී. ගිරි මහතාය. (1894-1980) එතුමා ප‍්‍රවීන දේශපාලකයෙක් මෙන්ම උගතෙකි. මාස දෙකක් වැනි කෙටි කලක් ජනාධිපතිකම් දැරිය. පසුව 1969 අගෝස්තු සිට 1974 අගෝස්තු දක්වා දෙවන වරට ජනාධිපතිකම දැරීය. කලක් ඔහු ශී‍්‍ර ලංකාවේ තානාපතිවරයා වශයෙන් ද කටයුතු කළේ ය.
වී.වී. ගිරි මහතාගේ පාලන කාල දෙක අතරතුර මුස්ලිම් ජාතික උගතෙකු වූ ද, ඉන්දියාවේ අග‍්‍ර විනිශ්චයකාරයා වූ ද මොහොමඞ් හිදයතුල්ලා (1905-1992) ජනාධිපති පදවියට පත් විය.
වර්ෂ 1974 සිට 1977 දක්වා ජනාධිපති පදවිය දැරුවේ පක්රුදීන් අලි අහමඞ් (1905-1977) මහතාය. ඔහුද පළපුරුදු දේශපාලනඥයකු මෙන්ම රට පිළිගත් උගතෙකි.
රාමසාමි වෙන්කතේෂ් වර්මා (1910-2009) මහතා ඉන්දියාවේ අටවැනි ජනාධිපතිවරයාය. සුදු පාලකයන් විසින් ඉන්දියාවේ නිදහස් සටනේ නායකයකු වූ හෙයින් සිරගෙට යවන ලදි. මුදල්, ආරක්ෂක හා කර්මාන්ත අමාත්‍යවරයෙකු ලෙස මහත් සේවයක් රටට කළ විද්වතෙකි.
ඉන්දියාවේ දහවන ජනාධිපතිවරයා කේ.ආර්. නාරායන් (1920-2005) මහනාය, රාජ්‍ය තාන්ති‍්‍රක ක්ෂේත‍්‍රයේ හසළයකු වූ ඒ මහතා ඉන්දියාව වෙනුවෙන් විදේශ සේවයේ යෙදුනේය. විද්‍යාව සහ නීතිය පිළිබඳ ආචාර්ය උපාධි ලාභියකු වූ නාරායන් මහතා ‘ජවහල්ලාර් නේරු විශ්වවිද්‍යාලයේ’ උපකුලපතිවරයා වශයෙන් ද සේවයකොට ඇත.
නාරායන් මහතාට පසුව ඉන්දියාවේ 11 වන ජනාධිපතිවරයා බවට පත්වූයේ අප කතානායක අබ්දුල් කලාම් මහතාය.
දැන් ජනාධිපති තනතුර දරන්නේද ඉන්දියාවද ලෝකයමද පිළිගත් විද්වතෙකු වූ ප‍්‍රාණාබ් මුකර්ජිය. ඔහු කලක් ඉන්දියාවේ ආරක්ෂක අමාත්‍ය ධුරයද දැරුවේය.
මේ ජනාධිපතිවරුන්ගේ උගත්කම් හා විශිෂ්ටත්වයන් සමග අපේ ජනාධිපතිවරුන් පමණක් නොව අගමැතිවරුන් හා පක්ෂ නායකයන් පවා සසඳා බැලීම පාඨකයන්ට බාරය. ළඟ නොබැලූ, ස්වාර්ථය උදෙසා තනතුරු පාවිච්චි නොකළ මේ උතුමෝ ඉක්මගිය හැට හත් වසරක නිදහස් ඉන්දියාව මහ බලවතෙකු බවට පත් කළෝය.
‘අප හැම ඉපදී තිබෙන්නේ දිව්‍යමය ගින්නක් සහිතවය. අපගේ ප‍්‍රයත්නය එම ගින්නට තටු ලබා දී එහි සද්භාවයේ දීප්තියෙන් ලෝකය එ්කාලෝක කිරීම විය යුතුය.’ ආචාර්ය අබ්දුල් කලාම් සිය ස්වයං චරිතාපදනාය වූ .Wings of Fire . කෘතියේ පෙරවදනට ලියූ සටහනකි එ්.
අබ්දුල් කලාම් මහතාගේ ජීවිතයෙන් බිඳකි මේ." ශිෂ්‍යයෙකු වශයෙන් සිටියදීම සිය වෘත්තීය ජීවිතයේ අග්ගිස්ස දුටු ඔහුගේ පළමු සිහිනය වූයේ තමාගේම වූ (ඉන්දියාවේම වූ) ගුවන් යානයක් නිෂ්පාදනය කිරීමය.
”අවුල් පකීර් ජයිනුලබ්දීන් අබ්දුල් කලාම් ඉන්දීය ජන ජීවිතයේ හොඳම අංග මැනැවින් සංකේතවත් කරන බව ඔහුගේ සහෝදර පුරුසියන් බොහොමයක් දරන මතය ය. වසර 1931 දී තමිල් නාඩුවේ රාමේස්වරහ් හි ඔරු හිමියෙකුට දාව උපන් ඔහු ආරක්ෂක විද්‍යාඥයෙකු ලෙස කීර්තිමත් වාර්තාවක් තැබූවෙකි. ඉන්දියාවේ ඉහළම පුරවැසි සම්මානය වූ භාරත රත්නයෙන් පිදුම් ලද්දෙකි. ආරක්ෂක පර්යේෂණ සහ සංවර්ධන වැඩපිළිවෙලෙහි ප‍්‍රධානියා ලෙස ඔහු ප‍්‍රාණය නිරුද්ධ වූසේ පෙනී ගිය පර්යේෂණ ආයතනයන්ට නව පණක් දී එ්වායේ ගතික්වය පුබුදුවා නව්‍යකරණ වෙත එ්වා මෙහෙයැ වී. මේ ආඥාතභාවයේ සිට ජගත් කීර්තිය කරා පිය නැඟු කලාම් ගේ පෞද්ගලික කතාව පමණක් නො වේ. මෙය ඉන්දියාවේ තුඩ තුඩ රැුව් දෙන අග්නි, පෘථිවි, අකාශ්, ති‍්‍රශූල් සහ නාග් මිසයිලයන් ගේ උත්පත්ති සහ ජීවිත කතාව ද වේ. එයින් ඉන්දියාව ජගත් පිළිගැනීමක් සහිත මිසයිල බලවතෙකු බවට නැඟී සිටියාය.
කලාම් ඉන්දියාවේ තේජස් වී ආයුධ පද්ධති නිපැදවීමෙහි ලා දායක වූයේ දෛනිකව පැය 18 ක් පමණ වැඩ කරමින් තාපස වෘතයක් බඳු දරුණු දින චර්යාවකට බැඳෙමිනි. හේ වීනා ගායනයට ද එ් අතර කාලය සොයා ගත්තේය. ඔහු තම ජයග‍්‍රහණය ගැන නිහතමානීව සඳහන් කරන්නේ සිය ගුරුවරුන් ගේ සහ වැඩිහිටියන්ගේ බලපෑම කෘතවේදීව සිහිපත් කරමිනි. දකුණු ඉන්දියාවේ කුඩා ග‍්‍රාමීය නගරයක ගෙවූ සිය ළමා සහ තරුණ කාලයේ මුහුණ දුන් දුක්කම්කටොළු, අරගල ඔහු විචිත‍්‍ර ව නිරූපණය කරන්නේ ආශ්වාදජනක ගුරු බලපෑම් ද සමග ය. ආචාර්ය වික‍්‍රම් සරභාහි බඳු දාර්ශනික ඉන්දියානු විද්‍යාඥයන් විසින් පර්යේෂණ මාලා අනුකලනයෙහිලා ඉටු කළ මහඟු සේවාව ඔහු මෙහිලා ගෙනහැර පායි. මෙය තාක්ෂණවේදී ස්වයං පෝෂණය සහ ආරක්ෂක ස්වායත්තතාව දිනා ගනු වස් ඉන්දියාව ගෙන ගිය අරගලයේ වෘත්තාන්තය ද වේ. එය ජාතික සහ අන්තර්ජාතික දේශපාලනයේ මෙන්ම විද්‍යාවෙහි ද කතාව ය.”
මේ සටහන අප උපුටා ගත්තේ අරු්න් තිවාරි සමග එක්ව අබ්දුල් කලාම් ලියූ උසබටි දෙ ත්‍සරු ස්ව චරිතාපදානයේ පසුවදනෙනි. එය සිංහලට නැගූයේ ප‍්‍රවීණ පරිවර්තක ජයතිලකද සිල්වා විසිනි.
